13 Things Mentally Strong People Don’t Do

Mentally strong people have healthy habits. They manage their emotions, thoughts, and behaviors in ways that set them up for success in life. Check out these things that mentally strong people don’t do so that you too can become more mentally strong.

1. They Don’t Waste Time Feeling Sorry for Themselves
Mentally strong people don’t sit around feeling sorry about their circumstances or how others have treated them. Instead, they take responsibility for their role in life and understand that life isn’t always easy or fair.

2. They Don’t Give Away Their Power
They don’t allow others to control them, and they don’t give someone else power over them. They don’t say things like, “My boss makes me feel bad,” because they understand that they are in control over their own emotions and they have a choice in how they respond.

3. They Don’t Shy Away from Change
Mentally strong people don’t try to avoid change. Instead, they welcome positive change and are willing to be flexible. They understand that change is inevitable and believe in their abilities to adapt.

4. They Don’t Waste Energy on Things They Can’t Control
You won’t hear a mentally strong person complaining over lost luggage or traffic jams. Instead, they focus on what they can control in their lives. They recognize that sometimes, the only thing they can control is their attitude.

5. They Don’t Worry About Pleasing Everyone
Mentally strong people recognize that they don’t need to please everyone all the time. They’re not afraid to say no or speak up when necessary. They strive to be kind and fair, but can handle other people being upset if they didn’t make them happy.

6. They Don’t Fear Taking Calculated Risks
They don’t take reckless or foolish risks, but don’t mind taking calculated risks. Mentally strong people spend time weighing the risks and benefits before making a big decision, and they’re fully informed of the potential downsides before they take action.
You may be interested in this too: 14 Things Positive People Don’t Do

7. They Don’t Dwell on the Past
Mentally strong people don’t waste time dwelling on the past and wishing things could be different. They acknowledge their past and can say what they’ve learned from it. However, they don’t constantly relive bad experiences or fantasize about the glory days. Instead, they live for the present and plan for the future.

8. They Don’t Make the Same Mistakes Over and Over
Mentally strong people accept responsibility for their behavior and learn from their past mistakes. As a result, they don’t keep repeating those mistakes over and over. Instead, they move on and make better decisions in the future.

9. They Don’t Resent Other People’s Success
Mentally strong people can appreciate and celebrate other people’s success in life. They don’t grow jealous or feel cheated when others surpass them. Instead, they recognize that success comes with hard work, and they are willing to work hard for their own chance at success.

10. They Don’t Give Up After the First Failure
Mentally strong people don’t view failure as a reason to give up. Instead, they use failure as an opportunity to grow and improve. They are willing to keep trying until they get it right.

11. They Don’t Fear Alone Time
Mentally strong people can tolerate being alone and they don’t fear silence. They aren’t afraid to be alone with their thoughts and they can use downtime to be productive. They enjoy their own company and aren’t dependent on others for companionship and entertainment all the time but instead can be happy alone.

12. They Don’t Feel the World Owes Them Anything
Mentally strong people don’t feel entitled to things in life. They weren’t born with a mentality that others would take care of them or that the world must give them something. Instead, they look for opportunities based on their own merits.

13. They Don’t Expect Immediate Results
Whether they are working on improving their health or getting a new business off the ground, mentally strong people don’t expect immediate results. Instead, they apply their skills and time to the best of their ability and understand that real change takes time.

Source: “13 Things Mentally Strong People Don’t Do,” from lifehack.org, by Amy Morin

                                                   

                                                       Πίστη και Εμπιστοσύνη!

Κάπως έτσι λειτουργεί η πίστη: όταν πλέον εμπιστεύεσαι, με κάποιο σχεδόν μαγικό τρόπο, όλα ξεκαθαρίζουν. Αλλά έχουμε παρεξηγήσει τις έννοιες και έχουμε παρερμηνεύσει τις λέξεις που χρησιμοποιούμε αλόγιστα στην καθημερινότητα μας.

Προσπαθούμε να ελέγξουμε τη ζωή, θέλουμε οι άλλοι να αλλάξουν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες μας, πολεμάμε συνεχώς ενάντια στο ρέμα της ζωής, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη ότι όλα αυτά που σχεδιάζουμε και προσπαθούμε μας κρατάνε μακριά από την πραγματικότητα που συμβαίνει εν τω μεταξύ και δεν αντιλαμβανόμαστε.

Για να εμπιστεύεσαι όμως πρέπει να γνωρίζεις και δεν μπορείς να γνωρίζεις αν δεν κατανοείς. Η κατανόηση είναι προϊόν της παρατήρησης και η παρατήρηση είναι πάντα επαναστατική ενέργεια. Ο κύκλος αυτός δεν σπάει και δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση, για κανέναν άνθρωπο.

Αφήνομαι δεν σημαίνει παραιτούμαι ή μένω απαθείς. Αντίθετα, αφήνομαι σημαίνει κάνω το καλύτερο που μπορώ, δηλώνοντας το ποιος είμαι κάθε στιγμή, ενώ εμπιστεύομαι απόλυτα την πορεία της ζωής.

Το θέμα είναι ότι θέλουμε να παίρνουμε χωρίς να δίνουμε και ο πόνος, τον οποίο μάταια προσπαθούμε να αποφύγουμε, είναι μέρος του παιχνιδιού. Αν δεν κατανόησες, αν δεν λειτούργησες συνειδητά με καθαρή πρόθεση, θα ζήσεις τις συνέπειας, θα πληρώσεις το τίμημα της πράξης σου. Όχι ως τιμωρία, μα απλά σαν συνέπεια, σαν μέρος της δράσης που εσύ προκάλεσες και πρέπει να ολοκληρωθεί.

Ο πόνος γίνεται πολύ μεγαλύτερος αν εξακολουθείς να μη βλέπεις, να μην αλλάζεις, να προσπαθείς να ελέγξεις (τους άλλους ή τις καταστάσεις) και να πολεμάς – τον εαυτό σου κυρίως που αλλού θέλει να σε πάει και αλλού αγωνίζεσαι να πας.

Είναι εκπληκτικό όλο το σκηνικό που παρακολουθώ να συμβαίνει τις τελευταίες βδομάδες στη ζωή μου και στη ζωή των γύρω μου. Φτάνει να δηλώνεις καθαρά την πρόθεση σου, να ακολουθείς με πάθος την καρδιά σου και όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να επιτευχθεί αυτό με τον καλύτερο τρόπο. Ποτέ δεν θα μπορούσες ο ίδιος να προβλέψεις ή να σχεδιάσεις με τόση μαεστρία και τελειότητα τα πάντα, όσο και αν το επιχειρείς, και εδώ έγκειται η εμπιστοσύνη.

Το πρόβλημα είναι ότι πολλά από τα σημάδια που σε οδηγούν, εμφανίζονται σαν εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσεις, προβλήματα που πρέπει να λύσεις, αλλαγές που χρειάζεται να είσαι ευέλικτος να κάνεις, για να αποδείξεις την πίστη και την σταθερότητα της πρόθεσης σου. Ο αδύναμος εαυτός σου φοβάται και συχνά βρίσκει πιο εύκολη την παραίτηση παρά την αλλαγή που χρειάζεται να υποστεί.

Μετά είναι και το θέμα του χρόνου. Τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα, χωρίς να είναι πρόθυμος να καλλιεργήσει κάποιες από τις απαραίτητες προϋποθέσεις – την υπομονή, την εμπιστοσύνη, το άνοιγμα στην ενέργεια – που θα εξασφαλίσουν αυτό που δηλώνει ότι θέλει.

Θα έχεις σίγουρα προσέξει κάποιες στιγμές της ζωής σου που ήσουν τελείως ήρεμος και χαλαρός εσωτερικά, πώς, με κάποιο εκπληκτικό τρόπο όλα έγιναν και όλα λειτούργησαν, έτσι ακριβώς όπως έπρεπε και ήθελες να εξελιχθούν. Δεν πίεσες τίποτα, δεν προσπάθησες να ελέγξεις, παρά αφέθηκες, παραιτήθηκες από κάθε πόλεμο και ανοίχτηκες στη ζωή, ξεκάθαρος για αυτό που ήθελες. Τότε, και μόνο τότε, κινήθηκε η ενέργεια.

Αντίθετα, θα έχεις προσέξει ότι όσο πιο αγχωμένος και φοβισμένος είσαι, όσο περισσότερο προσπαθείς να κατευθύνεις τα πράγματα, τόσο δεν γίνεται τίποτα, όλα φαίνονται στατικά ή λειτουργούν εναντίον σου. Είναι γιατί εσύ τα εμποδίζεις. Η έλλειψη εμπιστοσύνης σε οδηγεί στο φόβο, στο άγχος, στις λανθασμένες κινήσεις, στην ανικανότητα να παρατηρείς και να ερμηνεύεις τα σημάδια που εμφανίζονται.

Πάντα υπάρχουν τα μηνύματα που σε κατευθύνουν ακριβώς εκεί που ο Εαυτός σου έχει ορίσει να πας. Μπορεί αυτός ο προορισμός να είναι αντίθετος με αυτό που νομίζεις ότι θέλεις (και συχνά είναι) αλλά αυτός είναι ο εσωτερικός πόλεμος η διαρκής εσωτερική διαμάχη που έχεις ευθύνη να αντιμετωπίσεις.

Η πεποίθηση «θα το πιστέψω όταν το δω» δεν φέρνει παρά τα αποτέλεσμα που η ίδια επικαλείται: θα βλέπεις πάντα αυτά που πιστεύεις γιατί οι αισθήσεις πάντα ακολουθούν τη σκέψη. «Ζήτα και θα σου δοθεί» και αυτό ακριβώς συμβαίνει κάθε φορά. Ζητάμε, με φόβο, έλλειψη πίστης, ανασφάλεια και μας δίνεται αυτό ακριβώς που ενδόμυχα δηλώνουμε: τα αποτελέσματα της εστίασης της προσοχής μας. Δεν έχει καμία σημασία τι λέμε εξωτερικά ή τι ευχόμαστε. Σημασία έχει τι πιστεύουμε. Αυτό γίνεται η πραγματικότητα μας.

Μια νέα ακαδημαϊκή χρονιά είναι πάντα μια νέα ευκαιρία να δούμε διαφορετικά τη ζωή. Μετά τις διακοπές, κάθε νέο ξεκίνημα είναι μια νέα ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό. Γονείς, παιδιά, έφηβοι, φοιτητές, επαγγελματίες, ζευγάρια, φίλοι… οι στόχοι μας ας μην είναι τόσο επιφανειακά εστιασμένοι.

Ποιος είπε πως τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται; Το ζήτημα είναι πόσο εμπιστευόμαστε τα όνειρα μας για να τα διεκδικούμε ανεξάρτητα από πόσα εμπόδια χρειάζεται να περάσουμε ή τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε. Ποιος είπε ότι η ευτυχία δεν υπάρχει; Η ευτυχία βρίσκεται και μέσα στο νοσοκομείο όταν το παιδί σου αναρρώνει πολύ νωρίτερα και καλύτερα από όσο μπορούσαν να προβλέψουν οι γιατροί. Ποιος είπε πως η αγάπη δεν ζει πια εδώ; Η αγάπη είναι στο βλέμμα της μάνας που κλαίει βουβή ενώ στρίβει και κοιτάζει αλλού για να μη σε επηρεάσουν τα δάκρια της, να μη μεγαλώσουν τον πόνο σου.

Ποιος είπε ότι η κατανόηση είναι ανύπαρκτη; Κατανόηση είναι να λες «όχι» σε κάποιον που αγαπάς γιατί έτσι ξέρεις ότι τον βοηθάς περισσότερο να επικαλεστεί την εσωτερική του δύναμη που ξέρεις και εμπιστεύεσαι ότι διαθέτει.

Η φύση δεν εκδικείται, η ζωή δεν είναι δύσκολη, ο θεός δεν τιμωρεί. Όλα αυτά τα κάνουμε μόνοι μας με τις επιλογές μας και τις πράξεις μας. Ζούμε τις συνέπειες των πεποιθήσεων μας και τίποτα δεν θα αλλάξει αν εξακολουθούμε να βρίσκουμε εξωτερικούς εχθρούς και να κατηγορούμε οτιδήποτε έξω από μας για την πραγματικότητα μας.

Αφήνομαι σημαίνει βλέπω αυτό που συμβαίνει αντί να παραμένω κολλημένος σε αυτό που ισχυρίζομαι ότι θα έπρεπε να είχε συμβεί. Και αυτό απαιτεί πίστη.

http://enallaktikimathisi.blogspot.gr/2009/08/blog-post_28.html

Οι σχέσεις φαίνεται να περνάνε την μεγαλύτερη κρίση τους το καλοκαίρι όταν χαλαρώνουμε, όταν έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο, όταν όλα αυτά που βολικά απασχολούν την προσοχή μας παύουν να υπάρχουν προσωρινά.

Οι περισσότερες συντροφικές σχέσεις είναι συμβατικές. Βασίζονται στη συναλλαγή, στο κέδρος, στο συμβιβασμό, σε παιχνίδια δύναμης και ανταγωνισμού. Μια αρμονική συντροφική σχέση, αληθινά σπάνια κατάκτηση, όχι μόνο στις μέρες μας αλλά και στο παρελθόν, βασίζεται σε άλλα, διαφορετικά συστατικά.

Αυτογνωσία
Προϋπόθεση είναι να έχουν κατακτήσει οι δυο σύντροφοι, ο καθένας για τον εαυτό του, τις βάσεις της αυτογνωσίας που είναι απαραίτητο θεμέλιο για μια αρμονική σχέση. Θα πρέπει να έχει μάθει ο καθένας να ζει μόνος σου, να έχει μια υγιή σχέση με τον ίδιο του τον εαυτό. Οι σχέσεις που έχουμε με τους άλλους είναι καθρέφτες της σχέσης που έχουμε με τον εαυτό μας.

Αφοσίωση
Αφοσίωση δεν σημαίνει προσκόλληση, εξάρτηση. Είναι η ηθελημένη εστίαση της προσοχής στον άλλον και στη σχέση. Είναι η ελεύθερη δική μου επιλογή να θέλω να είμαι εδώ, να είμαι και να είσαι (εξ’ ίσου) το κέντρο του κόσμου μας. Είναι πρωτίστως νοητική και ψυχική αφοσίωση, που εκφράζεται στη συνέχεια, στο υλικό επίπεδο όπου εκδηλώνεται ως «έλξη» ή «χημεία», όταν είμαστε ερωτευμένοι.

Η αφοσίωση προϋποθέτει να νοιώθεις ασφάλεια να είσαι ο εαυτός σου, να εμπιστεύεσαι να ξεγυμνώνεσαι, ν’ ανοίγεσαι, να εκτίθεσαι στον άλλον που αποδέχεται και σέβεται τη μοναδικότητα σου. Όταν είσαι αφοσιωμένος, παρατηρείς τον άλλον αντί να τον κρίνεις, προσφέρεις με διάκριση χωρίς να περιμένεις. Ποτέ δεν βάζεις κανέναν από τους δυο πάνω από τον άλλον, γιατί εσύ και ο άλλος είστε ίσοι: δυο ολοκληρωμένα, εξ’ ίσου άξια και ισότιμα μέρη που αποτελούν το Μαζί.

Δεν υπάρχουν συνηθισμένες στιγμές, δεδομένα ή αδικία. Δεν θα έκανες ποτέ στον άλλον αυτό που δεν θα ήθελες να κάνει σε σένα. Εξελίσσεστε παράλληλα προς την ίδια κατεύθυνση. Η αφοσίωση περιλαμβάνει κοινά ιδανικά και κοινές αρχές, όχι κατ’ ανάγκην κοινά ενδιαφέρονται και ίδιες ανάγκες.

Συμπόνια
Η συμπόνια δεν είναι οίκτος. Είναι ανώτερο συναίσθημα που περιλαμβάνει την κατανόηση, την εμπιστοσύνη και την προσφορά. Είναι υπέρβαση του Εγώ ενώ ο οίκτος είναι ταύτιση με το Εγώ.

Είναι η ειλικρινής πρόθεση να μάθεις τι σκέφτεται ο άλλος, να νοιώσεις αυτό που αισθάνεται, να καταλάβεις τις ανάγκες του, να τολμήσεις να αντιληφθείς τη δική του θέαση, όχι να ταυτιστείς μαζί της ή να την υιοθετήσεις.

Εμπιστεύεσαι τον άλλον να βρει τις δικές του λύσεις όπως άλλωστε εμπιστεύεσαι και τον εαυτό σου να κάνει το ίδιο. Προσφέρεις τη βοήθεια σου όπου χρειάζεται χωρίς όμως να αναλαμβάνεις την ευθύνη της δράσης του. Παραιτείσαι από την ανάγκη ελέγχου να γίνουν τα πράγματα όπως εσύ τα θέλεις, στο χρόνο που εσύ τα θέλεις, ενώ παραμένεις πιστός στις αρχές και τα ιδανικά που είναι κοινά.

Θάρρος 
Χρειάζεται θάρρος η προθυμία να εγκαταλείπεις αυτό που είσαι για να γίνεις κάτι άλλο που μπορείς να είσαι. Το Εγώ αισθάνεται απειλή για το άγνωστο και ανασφάλεια όταν δεν γνωρίζει. Δεν παραιτείται από το παρελθόν και το μέλλον γιατί του εξασφαλίζουν την ύπαρξη του. Ο Έρωτας και ο αληθινός εαυτός υπάρχουν μόνο στο παρόν.

Το θάρρος είναι η ικανότητα να επιλέγεις με διάκριση. Μερικές φορές χρειάζεται να λες «όχι» για να προσφέρεις την ευκαιρία στον άλλον να επανεξετάσει τις πεποιθήσεις του, τις ανάγκες και τις πραγματικές προθέσεις του. Η επανατοποθέτηση είναι διαρκής και η συνειδητή επιλογή να είστε μαζί είναι καθημερινή.

Συνειδητή επικοινωνία
Επικοινωνία δεν είναι αυτό που έχουμε μάθει να κάνουμε: να υποθέτουμε, να κρίνουμε, να ερμηνεύουμε, να συγκρίνουμε.

Απαιτεί να ακούς πραγματικά. Δεν μπορείς να ακούς όταν έχεις έτοιμες απαντήσεις, όταν έχεις ήδη προαποφασίσει τη θέση σου και έχεις ήδη οργανώσει στη σκέψη σου τις ενέργειες σου. Αν έχεις κατακτήσει μια υγιή επικοινωνία με τον εαυτό σου, θα μπορείς να ακούς τον άλλον όπως ακούς τα διάφορα κομμάτια μέσα σου. Είσαι πρόθυμος, γαλήνιος και ασφαλής να υπάρχεις σε οποιαδήποτε πραγματικότητα γιατί τίποτα εξωτερικά δεν μπορεί να απειλήσει την ενότητα και την ολότητα που βιώνεις μέσα σου.

Η συνειδητή επικοινωνία δεν αφορά μόνο τον λόγο. Είναι μια ολόκληρη διαδικασία ευαισθητοποίησης, παρατήρησης, συμπόνιας, κατανόησης και αποδοχής αυτού που είναι (και όχι αυτό που εσύ θέλεις ή πιστεύεις πως πρέπει να είναι). Είναι μια συνεχής αντιπαράθεση με το Εγώ και όχι με τον άλλον. Πάνω από όλα, η συνειδητή επικοινωνία έχει περισσότερο να κάνει με ερωτήσεις, τις οποίες είσαι πρόθυμος να κάνεις γιατί δεν έχεις την ανάγκη έτοιμων απαντήσεων.

Οι πνευματικές συντροφικές σχέσεις απαιτούν δουλειά, εξ’ ίσου και από τα δυο άτομα. Χρησιμοποιώ τη λέξη «δουλειά» ακριβώς με την ίδια έννοια που έχει το επάγγελμα του καθενός μας. Αν αυτό που κάνεις σε ευχαριστεί και σε γεμίζει, το κάνεις με προθυμία, ενθουσιασμό, αφοσίωση, πειθαρχία, πίστη, τότε δεν είναι δουλεία αλλά συνειδητή προσφορά.

Όπως κάθε αυθεντική δημιουργία, μια υγιής συντροφική σχέση κινητοποιείται από το πάθος. Σημαίνει ν’ αγαπάς αυτό που είσαι, αυτό που κάνεις και να δίνεσαι σε αυτό με την ψυχή σου, με όλο το Είναι σου. Σημαίνει να δονείστε και οι δυο στην ίδια συχνότητα, με την ίδια ενέργεια της Αγάπης που περικλείει τα πάντα. Είσαι ερωτευμένος: με τον εαυτό σου, τον σύντροφο σου, τη ζωή.

Όταν η ένωση αυτή μεταξύ δυο ανθρώπων συμβαίνει στο ψυχικό επίπεδο, είναι φιλία στην πιο ιερή της μορφή. Όταν συμβαίνει στο υλικό επίπεδο, αφορά τα κατώτερα ένστικτα και τον σαρκικό πόθο που είναι προσωρινός. Ο Έρωτας σε όλα τα επίπεδα (πνευματικό – νοητικό – σωματικό) προκαλεί μια ασύλληπτη έκρηξη δημιουργικής δύναμης: τη δύναμη της Αγάπης στην ύψιστη μορφή της που δημιουργεί Ζωή, μετακινεί βουνά και κάνει θαύματα. Τίποτα δεν μπορεί να τη διασπάσει ή να μειώσει την ένταση και τη δύναμη της.

Η συντροφική σχέση δεν είναι μια κατάσταση «νιρβάνα» όπου ξεκουραζόμαστε στις δάφνες μας. Είναι η πρόκληση της ψυχής να εξελίσσεται συνεχώς, μέσα από την συνύπαρξη, σε όλα τα επίπεδα. Δυο ισάξιες και ισότιμες προσωπικότητες δημιουργούν το Μαζί, που δημιουργεί Ζωή. Η γέννηση (του καινούργιου) πάντα περιλαμβάνει πόνο, αφοσίωση, θάρρος, πίστη και πάθος.

Καθόλου εύκολη επιλογή και διαδικασία όταν το Εγώ εναντιώνεται στη θέληση της ψυχής για Ένωση, όταν η αγάπη για τη δύναμη είναι μεγαλύτερη από την δύναμη της Αγάπης.

http://enallaktikimathisi.blogspot.gr/2009/08/blog-post.html

Είναι αλήθεια, σε όλα υπάρχει τίμημα.

Κάθε επιλογή που κάνουμε ακόμη (και όταν  λέμε δεν επιλέγω και αυτό είναι επιλογή) έχει κάποιο κόστος. Και πάντα πληρώνουμε το κόστος που αντέχουμε ...

Έχει τύχει να θες να χάσεις κάποια περιττά κιλά. Και όμως επιλέγεις να μην αντισταθείς στα φαγητά ή τα γλυκά που έχεις μπροστά σου. Επιλέγεις το Τίμημα του να παραμείνεις στα ίδια κιλά να συνεχίζεις να νιώθεις το ίδιο άβολα και να συνεχίσεις να μην μπαίνεις σε εκείνο το παντελόνι που κάποτε το φόραγες και πετούσες!

Όμως το τίμημα του να παρασυρθείς εκείνη ακριβώς τη στιγμή είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο. Και την στιγμή του πειρασμού είναι πιο δυνατό αυτό. Και αυτό γιατί αντέχεις περισσότερο εκείνη την επιλογή. Σου «στοιχίζει» λιγότερο.

Αυτό συμβαίνει στα πάντα, στις σχέσεις, στην υγεία, στα οικονομικά, στα συναισθηματικά, στα επαγγελματικά, στις φιλίες σε οποιαδήποτε επιλογή κάνουμε.

Και εκεί έρχεται η πρόκληση την ίδια στιγμή που έρχεται και ο πειρασμός!

Την στιγμή που παραμένεις στην δουλειά ή στη σχέση που δεν σε κάνει ευτυχισμένο επιλέγεις το οικείο, υπάρχει στο μυαλό μας ο φόβος του άγνωστου, το τίμημα που θα πληρώσεις μετά την καινούρια επιλογή ή συμπεριφορά.

Πραγματικά όμως αν σκεφτείς τι είναι το χειρότερο σενάριο, ποιο είναι αυτό το «τρομακτικό» που μπορεί να νιώσεις ...Ποιό?

Θυμηθείτε μία στιγμή που κάνατε αυτή την υπέρβαση. Που σηκώσατε ανάστημα που επιτέλους είπατε την άποψη σας χωρίς φόβο, που αντισταθήκατε σε εκείνο τον πειρασμό που περνάει από μπροστά σας.

Σκεφτείτε πραγματικά μέσα στην καρδιά σας ,πόσο όμορφα νιώσατε...Αυτό δεν ξεπληρώνεται!

Το να νιώσει κανείς Νικητής είναι το μεγαλύτερο στοίχημα το να ξεπερνάς έστω και για μία στιγμή αυτό που φοβάσαι. Γιατί αλήθεια αυτό βρίσκεται μόνο μέσα σου. Ο φόβος είναι δικό σου δημιούργημα.

Και Ναι υπάρχει ένα τίμημα, μπορεί να χάσεις κάποιες συνήθειες, μπορεί να χαθούνε σχέσεις αλλά αυτές απλά θα χαθούν γιατί υπάρχουν σαθρά θεμέλια από κάτω. Ότι δεν έχει γερές και υγιής βάσεις μπορεί να χαθεί με το φύσημα του ανέμου, έτσι και αλλιώς!

Υπάρχει και ένα Κέρδος που είναι ανεκτίμητη η Αξία του και αυτό είναι η Ελευθερία!Το να ξεπερνάς τον εαυτό σου και τους φόβους σου είναι Ελευθερία! Το να νικάς κακές συνήθειες και να κερδίζεις Υγεία κ Χαρά είναι Ελευθερία. Το να είσαι αυθεντικός και να είσαι Αληθινός είναι Ελευθερία!

Και είναι στο Χέρι σου να την Επιλέξεις!

Κωνσταντίνα Κούτσικου 

Trainee Coach at EMCC  Practisioner Level,Life Coaching 

Συναισθηματικη Νοημοσύνη

Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας, να τα κατανοούμε και να τα ελέγχουμε.

Είναι επίσης η ικανότητα να αναγνωρίζουμε και να κατανοούμε τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω μας, να μπορούμε να χειριζόμαστε αποτελεσματικά τόσο τα δικά μας συναισθήματα όσο και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Tο 90% των πιο πετυχημένων και αποδοτικών εργαζομένων έχουν υψηλό EQ, ενώ το 80% των εργαζομένων με χαμηλές επιδόσεις έχουν χαμηλό EQ. Η συναισθηματική Νοημοσύνη είναι απολύτως απαραίτητη για την ανάπτυξη, τη συντήρηση και βελτίωση των προσωπικών σχέσεων. Σε αντίθεση με το IQ, το  οποίο δεν αλλάζει σημαντικά στη διάρκεια της ζωής μας, το EQ μπορεί να εξελιχθεί και να αυξηθεί με την επιθυμία μας να μάθουμε και να αναπτυχθούμε ως προσωπικότητες.

Τα παρακάτω πέντε χαρακτηριστικά βελτιώνουν τη συναισθηματική νοημοσύνη μας:

1. Η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τα  αρνητικά συναισθήματα μας

"Γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε κατά την διάρκεια της ημέρας."

Ίσως δεν υπάρχει πιο σημαντική ικανότητα που να σχετίζεται με το EQ, όσο η ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε αποτελεσματικά τα αρνητικά συναισθήματα μας, έτσι ώστε να μην μας εξουσιάζουν και να μην επηρεάζουν την κρίση μας.

Η μέθοδος για να αλλάξουμε τον τρόπο που αισθανόμαστε για μια κατάσταση, είναι να αλλάξουμε πρώτα τον τρόπο που σκεφτόμαστε γι 'αυτή την κατάσταση.

2. Η ικανότητα να διατηρούμε την ψυχραιμία μας, ευρισκόμενοι υπό πίεση

"Πολλά προβλήματα ξεκινούν από το στόμα."

Οι περισσότεροι από μας αντιμετωπίζουμε κάποιο επίπεδο στρες στη ζωή μας. Το πώς χειριζόμαστε καταστάσεις στρες είναι πολύ σημαντικό. Όταν είστε υπό πίεση, το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι να διατηρείτε την ψυχραιμία σας. Μερικές γρήγορες συμβουλές:

 Α. Εάν αισθάνεστε θυμωμένοι με κάποιον, πριν πείτε κάτι που μπορεί να το μετανιώσετε αργότερα, πάρτε μια βαθιά ανάσα και μετρήστε αργά μέχρι το δέκα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μέχρι να φτάσετε στο δέκα, θα έχετε βρει έναν καλύτερο τρόπο επικοινωνίας για να επιλύσετε το πρόβλημα. Αν είστε ακόμα αναστατωμένοι μετά την καταμέτρηση μέχρι το δέκα, κάνετε ένα διάλειμμα (αν είναι δυνατόν), και  επανεξετάστε το θέμα μόλις ηρεμήστε.

 Β. Εάν αισθάνεστε νευρικοί και αγχωμένοι, ρίξτε κρύο νερό στο πρόσωπό σας και πάρτε λίγο καθαρό αέρα. Η δροσερή θερμοκρασία βοηθάει στην μείωση του άγχους. Αποφύγετε την καφεΐνη και ποτά που μπορούν να αυξήσουν την νευρικότητα σας.

 Γ. Εάν αισθάνεστε φοβισμένοι, είστε σε κατάθλιψη, ή έχετε πέσει ψυχολογικά, δοκιμάστε έντονες αερόβιες ασκήσεις. Ασκηθείτε. Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε το σώμα μας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που αισθανόμαστε. Όπως λέει μία παροιμία - η κίνηση υπαγορεύει το συναίσθημα. Όταν αισθανθείτε τη ζωτικότητα του σώματός σας, η εμπιστοσύνη στον εαυτό σας θα αυξηθεί.

 Δ. Εάν αισθάνεστε σε σύγχυση ή χωρίς έμπνευση, βγείτε έξω να 'καθαρίσει' το μυαλό σας. Πηγαίνετε μια βόλτα στη φύση να απολαύστε τις ομορφιές της.

Το πράσινο και το μπλε έχουν κατευναστική επίδραση. Βρείτε μια πανοραμική θέα και κοιτάξτε προς τα εκεί. Περπατήστε. Πάρτε βαθιές ανάσες. Αδειάστε το μυαλό σας. Γυρίστε πίσω με μια θετική αντίληψη για την ζωή.

3. Η ικανότητα να ερμηνεύουμε τους άλλους

"Τα πράγματα δεν τα βλέπουμε όπως είναι, τα βλέπουμε όπως εμείς είμαστε."

Οι άνθρωποι με υψηλό EQ έχουν μεγαλύτερη ικανότητά να αντιλαμβάνονται και να ερμηνεύουν τις συναισθηματικές, σωματικές, λεκτικές εκφράσεις των άλλων. Επίσης μπορούν να επικοινωνούν πιο αποτελεσματικά και να αποσαφηνίζουν αυτά που ζητούν. 

Μερικές συμβουλές που βοηθούν είναι οι εξής:

 Α. Όταν βλέπουμε μια συμπεριφορά από κάποιον που δεν καταλαβαίνουμε πλήρως, θα πρέπει να εξετάζουμε  τουλάχιστον δύο πιθανές ερμηνείες πριν καταλήξουμε σε συμπέρασμα. Για παράδειγμα, κάποιος θα μπει στον πειρασμό να σκεφτεί ότι ο φίλος του δεν επέστρεψε την τηλεφωνική κλήση του γιατί τον αγνοεί, ή αλλιώς μπορεί να σκεφτεί το ενδεχόμενο να είναι πολύ απασχολημένος ο φίλος του.

Όταν αποφεύγουμε να καταδικάσουμε την συμπεριφορά των άλλων, μπορούμε να είμαστε πιο αντικειμενικοί στην κρίση μας. Τις περισσότερες φορές δεν οφείλεται η αρνητική συμπεριφορά των άλλων στο ότι έχουν κάτι με εμάς, αλλά σχετίζεται με αποκλειστικά με τους ίδιους. Εξετάζοντας περισσότερα ενδεχόμενα  μειώνουμε την πιθανότητα παρανόησης. "Μια αρνητική έκφραση από τον συνομιλητή μας, μπορεί να μην σημαίνει τίποτε περισσότερο από ό, τι είναι δυσκοίλιος!"

 Β. Ζητήστε διευκρινίσεις όταν χρειάζεται. Εάν είναι απαραίτητο, ζητείστε από τον άλλο εξηγήσεις σχετικά με το γιατί συμπεριφέρεται με τον συγκεκριμένο τρόπο. Χρησιμοποιείστε ευθείς ερωτήσεις και αποφύγετε τις κατηγορίες και κρίσεις . Συγκρίνετε τα λόγια του με τη γλώσσα σώματος και την συμπεριφορά του, για να ελέγξετε αν υπάρχει ταύτιση.

4. Η ικανότητα έκφρασης  δύσκολων συναισθημάτων, όταν είναι απαραίτητο

"Το να είμαστε o εαυτός μας προϋποθέτει ότι μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά για πράγματα που είναι σημαντικά για εμάς, ότι λαμβάνουμε ξεκάθαρη θέση σε σημαντικά συναισθηματικά ζητήματα, και ότι αποσαφηνίζουμε τα όρια για το τι είναι αποδεκτό και ανεκτό για  εμάς σε μία σχέση. "

Υπάρχουν στιγμές στις ζωές όλων μας, όπου πρέπει να εκφράσουμε την διαφωνία μας (χωρίς να γινόμαστε δυσάρεστοι), να πούμε «όχι», χωρίς να αισθανθούμε ένοχοι , να θέσουμε τις δικές μας προτεραιότητες, να αμειφτούμε για ότι κάναμε, και να  προστατεύσουμε τον εαυτό μας από καταστάσεις που μπορεί να μας βλάψουν.

5. Η ικανότητα να έκφρασης συναισθημάτων σε στενές προσωπικές σχέσεις

"Ζούμε ο ένας στο καταφύγιο του άλλου."

Η ικανότητα να εκφράζουμε αποτελεσματικά και να εκδηλώνουμε στην πράξη τα συναισθήματα αγάπης είναι απαραίτητη για τη διατήρηση στενών προσωπικών σχέσεων.

Η εκδήλωση αγάπης μπορεί να γίνεται με οποιαδήποτε τρόπο που έχει θετική επίδραση στη σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων.

Η έρευνα του Gottman έδειξε ότι οι  στενές και  υγιείς σχέσεις χτίζονται με τρόπους μικρούς και μεγάλους,   εκατοντάδες φορές την ημέρα. Οι λέξεις και οι χειρονομίες μπορεί να έχουν ένα εκατομμύριο παραλλαγές, όλες όμως λένε, στην ουσία, «νοιάζομαι για σένα», «θέλω να είμαι μαζί σου" και "είσαι σημαντικός στη ζωή μου". Η συνεχής και συνεπής προσφορά είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση και την ανάπτυξη στενής προσωπικής σχέσης. Είναι η βιταμίνη του έρωτα.

Υπάρχει μία μικρή φωνούλα μέσα σου..

Αυτή σε οδηγεί..αυτή με οδήγησε  και εμένα να κάνω βήματα ,αυτή μου δείχνει την πυξίδα .Αυτή ακόμη και όταν προσπάθησα να την  επανεξετάσω με πρίσμα λογικής ,ήξερα πως είναι η σωστή …

I just knew!

Ακόμη και τις φορές που υπεραναλύω μέχρι τελικής πτώσεως ,ακόμη και αν το κάνω πολύ μικρά κομματάκια ,υπάρχει 1 τμήμα στο Σύμπαν από το οποίο αντλώ δύναμη ,σημάδια ,εικόνες και εκεί είναι που γίνονται όλα μαγικά !Και τα ονομάζω μαγικά γιατί η ζωή η ίδια έχει την ιδιότητα ..

Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ υπάρχει μέσα στον καθένα μία φωνούλα που σου  λέει :

«ΝΑΙ,ΝΑΙ!!!!ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!!»

..μέχρι να έρθει όμως(γιατί πάντα έρχεται) , υπάρχει ένα ενδιάμεσο διάστημα όπου δοκιμάζεται η πίστη και οι αντοχές σου ..εκεί που λες θα παραιτηθώ δεν αντέχω άλλο ,εκείνη ακριβώς τη στιγμή έρχεται μία σύμπτωση ,κάτι ουρανοκατέβατο και εκείνη τη στιγμή είναι που παίρνεις δύναμη για να συνεχίσεις ..γιατί αυτή είναι η Δική σου Αλήθεια και όσο και αν την αγνοείς δεν γίνεται .Είναι πάνω από σένα και μέσα από σένα ταυτόχρονα .Υπήρχαν πάρα πολλές φορές που ήθελα να τα παρατήσω ,που απογοητευόμουν ,που λιγοψυχούσα και έχανα την πίστη μου και θύμωνα …και μετά πάντα κάτι μαγικό με κράταγε και με έκανε να πηγαίνω παρακάτω!

Και μέσα από αυτή την διαδικασία βγαίνεις καλύτερος .Ο καλύτερος εαυτός σου κ αυτό όλο και μεγαλώνει ,όλο και αλλάζει ,όλο και βελτιώνεται. Γιατί είναι Εσωτερικό το πρόσταγμα, μία Εσωτερική Δέσμευση από εσένα προς την Αλήθεια σου.

Αν λοιπόν κάτι μέσα σου , σου δείχνει ένα δρόμο ,ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ!

Πάλεψε για το όνειρο σου ,γι αυτό που επιθυμείς .NEVER GIVE UP!

Η ζωή είναι μικρή για  Ενοχές κ Μετάνοιες .Όλοι μας έχουμε μέσα μας μία Απεριόριστη Δύναμη .

Ένα μοναδικό Χάρισμα .Μπορεί ο καθένας να γίνει ο Καλύτερος Δυνατός Εαυτός του !Έχουμε όλο αυτό το Υλικό που είναι Εν Δυνάμει και με τον σωστό Προπονητή μπορούμε να το  βγάλουμε για να ζήσουμε την ζωή όπως πραγματικά επιθυμούμε χωρίς περιορισμούς και πρέπει τα οποία τις περισσότερες φορές απλά τα μάθαμε και δεν είναι καν δικά μας.

Κωνσταντίνα Κούτσικου

Trainee Coach at EMCC Practicioner Level,Life Coaching

Τι είναι ηθική νοημοσύνη; Είναι απαραίτητη στη σημερινή εποχή; Τι κοινωνία δημιουργεί;

Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό απ’ το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων. Με άλλα λόγια, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε σ ένα παιδί.

Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τύποι νοημοσύνης. Κάποιοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ή ο Μπιλ Γκέιτζ. Κάποιοι άλλοι είναι συναισθηματικά προικισμένοι, για παράδειγμα οι μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Τζον Στάινμπεκ και η Άιρις Μέρντοχ, άνθρωποι δηλαδή που μπορούν να αποτυπώσουν ή να μεταφέρουν το συναίσθημά τους στο ευρύ κοινό.

Επίσης, υπάρχει η πρακτική νοημοσύνη. Είναι οι άνθρωποι που δίνουν λύσεις σε προβλήματα, μπορούν να φτιάξουν ένα αυτοκίνητο, να δώσουν λύση όταν πλημμυρίσει το υπόγειο ή να λύσουν εύκολα μια εξίσωση. Επιπλέον, υπάρχει και η αισθητική νοημοσύνη, αυτή που διαθέτουν οι καλλιτέχνες, οι ζωγράφοι και οι μουσικοί. Κάποιες φορές, ιδιαίτερα στους μουσικούς και στους συνθέτες, η ευφυΐα αυτή συνδυάζεται με μαθηματική ευφυΐα.

Τέλος, υπάρχει κι ένα άλλο είδος ευφυΐας, ίσως το λιγότερο γνωστό, η λεγόμενη ηθική νοημοσύνη. Πρόκειται για το είδος εκείνο της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά. Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Τι είναι η ηθική νοημοσύνη;

Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Robert Coles στο βιβλίο του The Moral Intelligence Of Children (Η ηθική νοημοσύνη των παιδιών) διατυπώνει την άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται κάτι περισσότερο από επιτυχία στις σπουδές τους και από την ικανότητα να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους για μια ικανοποιητική ζωή.

Χρειάζονται συνείδηση, δηλαδή την ικανότητα να ερμηνεύουν αυτά που νιώθουν και να είναι σίγουρα γι’ αυτά που ξέρουν. Τα παιδιά με αναπτυγμένη την ηθική νοημοσύνη βιώνουν συναισθηματική ασφάλεια επειδή εμπιστεύονται την εσωτερική αίσθηση που διαθέτουν για να διακρίνουν το σωστό απ’ το λάθος, το καλό απ’ το κακό. Αυτό είναι που τα βοηθάει να αισθάνονται ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους, όπως με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συμμαθητές τους.

Οι επτά βασικές αρετές της ηθικής νοημοσύνης

Στο βιβλίο Building Moral Intelligence (Χτίζοντας την Ηθική Νοημοσύνη) ο καθηγητής Dr Michele Borba και συγγραφέας του βιβλίου δίνει ένα σαφές πλάνο για το πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά τις αρετές της ηθικής νοημοσύνης. Αυτές λοιπόν είναι επτά και καθεμία μπορεί να διδαχτεί με συγκεκριμένους τρόπους.

Ενσυναίσθηση:

Είναι η ικανότητα να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.

Για να την αποκτήσει το παιδί θα πρέπει να το βοηθήσουμε να καλλιεργήσει την ευαισθησία του, να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, αλλά και να του δείξουμε τον τρόπο να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων.

Συνείδηση:

Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις το σωστό και να μπορείς να το κάνεις.

Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ηθική ανάπτυξη στην οικογένεια, να διδάξουμε στο παιδί να ξεχωρίζει το καλό απ’ το κακό και να ενισχύσουμε την ηθική του ανάπτυξη (να βοηθάει, για παράδειγμα, όσους έχουν ανάγκη).

Αυτοέλεγχος:

Είναι η ικανότητα να ελέγχουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας και να λειτουργούμε με τον τρόπο που έχουμε μάθει πως είναι ο σωστός.

Καλό είναι να διδάξουμε ως προτεραιότητα την αρετή της αυτοπειθαρχίας. Επίσης, να μάθουμε στο παιδί να θέτει στόχους και να βάζει τα δυνατά του για να τους πραγματοποιήσει.

Σεβασμός:

Είναι το να δείχνεις πως εκτιμάς τους άλλους φροντίζοντάς τους, αλλά και μιλώντας τους με πολιτισμένο τρόπο.

Για να βοηθήσουμε το παιδί θα πρέπει να του διδάξουμε το σεβασμό αφού πρώτα το… σεβαστούμε. Πρέπει επίσης να του μάθουμε την αρετή της ευγένειας δίνοντας έμφαση στους καλούς τρόπους. Είναι ένα εφόδιο που θα έχει για όλη του τη ζωή.

Καλοσύνη:

Το να νοιάζεσαι για την ευημερία και τα αισθήματα των άλλων.

Διδάσκοντας στα παιδιά την αξία της καλοσύνης, αλλά και μαθαίνοντάς τα να επαναστατούν στη φτώχεια και στη μιζέρια τα εισάγουμε στη δύσκολη αξία της καλοσύνης.

Ανεκτικότητα:

Το να σέβεσαι τις αξίες και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων ακόμη κι αν διαφωνείς με τα πιστεύω τους.

Από πολύ νωρίς τα μικρά παιδιά πρέπει να μάθουν και να τους γίνει συνείδηση πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής, θρησκείας ή εμφάνισης.

Δικαιοσύνη:

Το να διαλέγεις την ανοιχτόμυαλη συμπεριφορά και να συμπεριφέρεσαι δίκαια στους άλλους.

Μάθετε στο παιδί σας τι είναι δικαιοσύνη, διδάξτε του να συμπεριφέρεται δίκαια καθώς και τους τρόπους να αντιδρά στο άδικο.

Πώς θα χτίσετε την ηθική νοημοσύνη του παιδιού

Μια άλλη επίσης ενδιαφέρουσα άποψη για την ηθική νοημοσύνη είναι αυτή της αμερικανίδας ψυχολόγου και ειδικής σε θέματα ανατροφής Mimi Doe. «Η διανοητική και η συναισθηματική αντίληψη είναι σημαντικές», λέει η ψυχολόγος «στην ερώτηση όμως για το τι μετράει περισσότερο, το μυαλό ή η καρδιά, συνήθως ξεχνάμε την ψυχή.

Και αυτή είναι που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού». Μέσω της ιστοσελίδας της για την πνευματική ανατροφή των παιδιών, η Ντο παρέχει συμβουλές και υποστήριξη στους γονείς που θέλουν να αναθρέψουν ηθικά τα παιδιά τους.

Να σκέφτεστε θετικά

Τα παιδιά ανταποκρίνονται πάντα στις υψηλές ή χαμηλές προσδοκίες των γονιών τους, γι’ αυτό τοποθετήστε τον πήχη ψηλά. Να εμπιστεύεστε τις επιλογές του παιδιού σας. Προτιμήστε να πιστεύετε ότι θα κάνει το σωστό και όχι το λάθος. Και περιμένετε από αυτό να δείχνει σεβασμό σε σας, στους άλλους και στον εαυτό του. Πάνω απ’ όλα, όμως, να πιστεύετε ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή.

Αποφεύγετε να διαβάζετε δυσάρεστες έρευνες και να φοβάστε διαρκώς για το μέλλον του. Στην εποχή του υλισμού και της «τοξικής παιδικής ηλικίας» είναι εύκολο να μας κατακλύσει ο φόβος ότι οι ζωές των παιδιών μας πήγαν στραβά με κάποιον τρόπο. Κι όμως, η παιδική ηλικία μπορεί να είναι ακόμα μια περίοδος διασκέδασης και αθωότητας και να έχει πολλά ηλιόλουστα απογεύματα με παιχνίδια στην πλατεία.

Μάθετε να ζείτε τη στιγμή

«Τα παιδιά το καταλαβαίνουν όταν δεν είστε πραγματικά συγκεντρωμένοι σε αυτά», μας λέει η Ντο. Η αφηρημάδα και η συνεχής έγνοια για άλλα πράγματα εκλαμβάνεται από εκείνα ως αδιαφορία. Όπως χαρακτηριστικά είπε ένα τετράχρονο παιδί: «Μαμά, μπορείς να με ακούσεις με το μπροστινό μέρος του προσώπου σου;» Το πιο σημαντικό πράγμα λοιπόν που μπορείτε να διαθέσετε στο παιδί σας είναι ο χρόνος σας.

Και αν αφιερώσετε χρόνο, θα μπορέσετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη στιγμή. Πολύ συχνά, πολύτιμες στιγμές μάς προσπερνούν γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι για να τις διακρίνουμε ή ανησυχούμε για κάτι που έχει ήδη περάσει ή μας απασχολεί κάτι άλλο που μπορεί να συμβεί ή και να μη συμβεί. Αντ’ αυτού, δοκιμάστε να αφιερώσετε όλη σας την προσοχή στο παρόν.

Κατεβάστε ταχύτητα

Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν θέλετε να απολαύσετε τις ώρες που περνάτε με τα παιδιά σας. Αναπτύξτε δομές και υιοθετήστε συνήθειες στη ζωή σας που να δίνουν και σε σας και σε εκείνα χώρο να αναπνεύσετε.

Για παράδειγμα, ξεκινήστε δέκα λεπτά νωρίτερα για το ραντεβού με το γιατρό, για να μπορέσετε να περπατήσετε με το παιδί στο πάρκο που βρίσκεται στο δρόμο για το ιατρείο και να σταματήσετε για να μυρίσετε τα λουλούδια. Αυτά τα μικρά πράγματα είναι που βοηθούν τα παιδιά να καλλιεργήσουν τον ψυχισμό τους και τα κάνει να αισθάνονται ότι ζουν σε έναν θαυμαστό κόσμο.

Να επιβραβεύετε και τη συλλογική προσπάθεια

Παρακολουθείτε το παιδί σας που παίζει ποδόσφαιρο. Στο τέλος του αγώνα τρέχει προς το μέρος σας ζητώντας την επιβράβευση. Εσείς του λέτε: (α) «Ουάου! Ήσουν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο. Είσαι πραγματικά εκπληκτικός» ή (β) «Τι καταπληκτική ομάδα που έχετε, όλοι σας δουλέψατε έξοχα. Ήταν ένα συναρπαστικό παιχνίδι».

Όλοι μπαίνουμε στον πειρασμό να υιοθετήσουμε την πρώτη επιλογή επειδή τα παιδιά λατρεύουν τους επαίνους και διψούν για την αποδοχή των γονιών τους. Καλύτερα όμως να επιλέξετε τη δεύτερη. «Υπενθυμίζοντας στο παιδί ότι είναι μέρος ενός συνόλου -σε αυτή την περίπτωση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας- αποκτά την αίσθηση ότι συνυπάρχει δημιουργικά και σε σχέσεις εξάρτησης με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι στοιχείο-κλειδί για την ανάπτυξη μιας υγιούς συνείδησης», λέει η ψυχολόγος.

Γίνετε χαρούμενοι

Πριν αρχίσετε να ανησυχείτε για την ευτυχία του παιδιού σας, χρειάζεται πρώτα να αναζητήσετε τη δική σας. Τα παιδιά μπορούν να δουν πέρα από τα ψεύτικα χαμόγελα. Αν εκτιμάτε τον εαυτό σας, το παιδί σας θα το νιώσει και αυτό θα είναι ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα ζωής. Η Μίμι Ντο μιλά για ένα δίλημμα που αντιμετώπισε κάποιο Σάββατο πρωί, όταν δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα πήγαινε στο μάθημα της γιόγκα (η «εγωιστική» επιλογή) ή αν θα έμενε στο σπίτι για να περάσει λίγο ποιοτικό χρόνο παρέα με τα παιδιά της (η επιλογή της «καλής μητέρας»).

Τελικά, αποφάσισε η μικρή της κόρη για εκείνη: «Μου είπε να πάω επειδή μετά το μάθημα της γιόγκα είμαι καλύτερος άνθρωπος και πιο καλή παρέα», θυμάται η Ντο. Όταν είστε χαρούμενοι και χαλαροί, αντανακλάτε θετική ενέργεια. Είναι μεταδοτική. Μην προσποιείστε ότι είστε οι τέλειοι γονείς, απλώς να είστε χαρούμενοι. Τόσο απλά.

Βρείτε την ψυχή σας

Δεν χρειάζεστε την επίσημη θρησκεία για να έρθετε σε επαφή με την ψυχή σας. «Λαμβάνω συνεχώς γράμματα από γονείς που λένε ότι έχουν ανάγκη και πραγματικά διψάνε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε ένα πνευματικό σπίτι, αλλά δεν ξέρουν πώς να το κάνουν, επειδή έχουν απομακρυνθεί από την οργανωμένη θρησκεία», εξηγεί η Ντο. «Ωστόσο, η πνευματικότητα έρχεται από μέσα μας. Είναι το να έρθουμε σε επαφή με την εσώτερη αίσθηση του θαυμασμού και της χαράς και με το τι σημαίνει να είμαστε σε επαφή με τους άλλους ανθρώπους».

Κάνετε τα πιστεύω σας πράξεις

«Τα παιδιά είναι άγρυπνοι φρουροί της ηθικής των μεγάλων –ή της έλλειψής της», επισημαίνει ο καθηγητής Ρόμπερτ Κόουλς. «Ένα παιδί θα ψάξει για ενδείξεις σχετικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και σίγουρα θα βρει πολλές από τον τρόπο με τον οποίο εμείς οι γονείς ζούμε τη ζωή μας». Με άλλα λόγια, μη μένετε στα λόγια. Κάνετε τα πιστεύω σας πράξη.

Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσετε...

Τα μικρά παιδιά είναι πνευματικά από τη φύση τους. Δεν χρειάζεται να τους μάθετε να βιώνουν το θαυμασμό και τη χαρά. Επίσης, έχουν έναν φυσικό δεσμό με τους άλλους ανθρώπους και με το σύμπαν, αλλά η κουλτούρα μας τον καταστρέφει. Όταν γίνεστε γονείς, έχετε μια καλή ευκαιρία να επανεκτιμήσετε τις αξίες σας και να επανασυνδεθείτε με τον δικό σας πνευματικό εαυτό.

«Η εγκυμοσύνη είναι το σημείο εκκίνησης για τόσες πολλές μητέρες», λέει η Ντο. «Είναι η περίοδος κατά την οποία επανασυνδέονται με την πνευματικότητά τους. Τι θα μπορούσε να είναι πιο πνευματικό από μια νέα ζωή που μεγαλώνει μέσα μας;»

Το κλειδί είναι να διατηρήσουμε αυτό το συναίσθημα σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της ανατροφής του παιδιού. «Πολύ συχνά η φυσική πνευματικότητα των παιδιών συνθλίβεται από καλοπροαίρετους γονείς που ενδιαφέρονται να δουν αποτελέσματα και από ένα ανταγωνιστικό σχολικό σύστημα», προειδοποιεί η Ντο. «Ό,τι κι αν συμβεί, όμως, μην αφήσετε την αίσθηση θαυμασμού του παιδιού σας να μαραθεί και να σβήσει».

...και ποτέ δεν είναι αργά

Όλοι οι γονείς τα θαλασσώνουν μερικές φορές, μην ανησυχείτε. Μάθετε να λέτε συγγνώμη και να προχωράτε. Είναι πάντα χρήσιμη μια δεύτερη ευκαιρία τόσο για τον εαυτό σας όσο και για τα παιδιά. Με αυτό τον τρόπο τους δείχνετε και πώς να αντιμετωπίζουν τα δικά τους λάθη.

Ηθική νοημοσύνη για μια πιο έξυπνη κοινωνία

Το χτίσιμο της ηθικής νοημοσύνης δεν είναι βοηθητικό μόνο για το παιδί, αλλά και για όλη την κοινωνία. Με άλλα λόγια, η ηθική εξυπνάδα είναι το αντίδοτο στη μιζέρια και στην απώλεια της ελπίδας. Ένα ηθικά εκπαιδευμένο άτομο μπορεί να κυριαρχήσει στον άκρατο αυθορμητισμό του, να πολεμήσει τη βία και την κατάθλιψη. Είναι αντίδοτο στη βίαιη συμπεριφορά και μπορεί να δώσει υπόσταση σε μια άδεια ζωή.

Η ηθική νοημοσύνη είναι ίσως η πιο ανθρωποκεντρική απ’ όλες και σίγουρα εκείνη που μπορεί να συμβάλλει στο χτίσιμο μιας πιο δίκαιης και ευτυχισμένης κοινωνίας.